Ondertussen op het WK ‘talent verspillen’ …

De Schone (stad) en de (politieke) Beesten. Dat is waaraan Guy Tegenbos moet denken bij elk majeur incident in onze hoofdstad, Brussel. Dat schrijft hij in zijn column ‘De Bomen en het Bos’ in De Standaard van 22 november 2017.

U kan ze lezen in De Standaard  http://www.standaard.be/cnt/dmf20171121_03200654

 

 

 

of hieronder.

 

 

Ondertussen op het WK ‘talent verspillen’…

Bij elk majeur incident in onze hoofdstad – en er zijn er nogal wat – bekruipt me de uitdrukking ‘De Schone en de politieke Beesten’. Brussel is een stad met zo ontzettend veel potentie, maar de politiek bakt er niets moois van. Integendeel.

Ik nuanceer. Hoewel het vaak haar eigen kinderen zijn die de stad internationaal te schande maken – zie ook de rellen van vorige week – blijft Brussel een stad met veel mooie facetten die enorm veel beloftes herbergt: een jonge bevolking, een veelheid van talen en culturen, massa’s internationaal talent dat hier komt om te besturen, te lobbyen of zaken te doen, haar centrale ligging in Europa, een architecturaal, cultureel en culinair erfgoed waarmee een enorm creatief klimaat geschapen kan worden. Maar de dirigent die hiervan een symfonie kan maken, ontbreekt.

In de plaats dat er iemand deze Schone wakker kust, zijn enkele duizenden kleine politieke beesten bezig met elk voor zich wat macht te verwerven of te behouden. Als er na al dat gekrabbel en gewriemel tijd overblijft, doen ze moeite om de verscheurde stukjes van die stad goed te besturen. Maar dat lukt natuurlijk niet.

Politiek talent is er genoeg, maar het wordt verspild. Het wordt zodanig opgedeeld dat al die talentvolle  krachten negentien keer hetzelfde moeten doen en ze negentien keer te weinig mensen hebben om dat goed te doen.

Met het talent in de gemeentelijke en gewestelijke ambtenarij wordt ook zo omgesprongen. Brussel zou er veel meer mee kunnen doen en kunnen beletten dat zoveel jongeren werkloos en slecht opgeleid rondlopen in een stad waar er voor hen nauwelijks iets te doen is. Dan zullen er minder ontsporen of zich overgeven aan geweld.

Ook de politie heeft talent genoeg om de geweldenaars in toom te houden. Maar de agenten worden verspreid over zes politiezones, die ook zes keer hetzelfde moeten doen en dat daardoor niet naar behoren kunnen uitvoeren.

Bovendien ontbreekt coördinatie. Honderd geweldenaars konden vorige week de boel kort en klein slaan, omdat een peloton ordehandhavers van een belendende politiezone niet ingeschakeld werd. Het stond nochtans klaar. Achter de hoek.

Samusocial bulkte van het gemotiveerde personeel en kon rekenen op genereuze giften van Brusselse burgers en bedrijven. Maar de politieke corruptie aan de top  – waarvoor alle talenten de ogen moesten sluiten – heeft al dat goeds om zeep geholpen.

Wat een knoeiboel.

Brussel wordt bestuurd

zoals in de 19de eeuw.

Wat een knoeiboel.  Brussel wordt bestuurd zoals in de negentiende eeuw, toen het uit negentien dorpen bestond, ieder met een eigen baron. De opvolgers van die baronnen willen baas blijven in hun dorpje, alsof Brussel intussen geen 21ste-eeuwse wereldstad werd.

Brussel, de hoofdstad van België, Vlaanderen en Europa, zou een nette, hypermoderne, cleane en gezonde fietsende stad kunnen zijn, een baken van goed bestuur en moderne democratie, een podium vol eeuwenoude en hypermoderne cultuur en technologie.

Brussel heeft moderne kunst te over, maar laat die rotten in kelders en geeft liever geld aan de verbouwing van een garage om een Parijs museum de kans te geven zijn kelderrestanten boven te halen.

Als het Brussels Gewest dan tenminste het lef had om de macht over te nemen van die negentien baronieën en die zes politiezones. Maar, neen, het Gewest gelooft ‘dat van onderen uit de oplossing groeit’. Het stopt intussen zijn energie in de ombouw van zijn administratie zodat vijftien nieuwe topambtenaren politiek benoemd kunnen worden: adepten van de regerende partijen.

En de federale regering? Die toont geen leiderschap en fluistert met dichtgeknepen billen: het moet van onderen komen. De Brusselse MR-baronnen doen de premier zwijgen. En de N-VA, die altijd zo goed wist wat er met Brussel moest gebeuren? Ook daar luidt het plots ‘dat het van onderen moet komen’. Vergeet het dus. De enige die afgelopen dagen zinvolle dingen zei over Brussel, is minister van Justitie Koen Geens (CD&V). De rest van de regering keek naar beneden.

Het zal in Brussel niet van onderen komen, zeker niet zolang er federaal in dit dossier geen duidelijk leiderschap wordt getoond: visie en diplomatische krachtdadigheid. Zonder harde afspraken in het regeerakkoord 2019-2024, zal er niets veranderen.

Nu we het toch over fusies en regeerakkoorden hebben: het Vlaamse regeerakkoord zei ook van alles over de fusie van Vlaamse gemeenten. Ook dat moest van onderen uit  groeien Er werden wel financiële incentives gegeven, maar de oogst is mager: 12 van de 308 Vlaamse gemeenten fuseren straks, twee aan twee. Eén fusie haalt 40.000 inwoners, eentje 30.000, de rest blijft kleiner. De Vlaamse gemeenten weten dat ze te klein zijn, maar handelen er niet naar, ook niet met incentives. Ook Vlaams mangelt het dus aan leiderschap.